امام علی(ع) در بیان صفات یکی از دوستانش می فر ماید:در گذشته برادی داشتم در راه خدا که دنیا در برابر او کوچک بد و.....

امام کوچک دیدن دنیا را یکی از صفات برجسته ی این دوست خود می داند. اگر بخواهیم مصطفی را دریک جمله تعریف کنیم مصداق این کلام مو لایش بود:

((دنیادر برابر دیدگانش کوچک بود. آنچه برای او مهم به شمار می آمد عمل به تکلیف وانجام دستورات خداوند بود.))

وقتی وارد قم شد عشق به وجود آقا امام زمان(عج)او را به جمکران کشاند.

عصر سه شنبه از قم حرکت می کرد.آن هم با پای پیاده!همه ی هفته برنامه ی او این بود. پباده رفتن تامنزل یار.

عاشقانه می رفت به سمت مسجد جمکران برسد.جای جای این مسجد باصفا یاد وخاطره ی اشک وناله های مصطفی را در خود حفظ کرده.

در طول هفته هم هر گاه دچار خستگی روحی می شد را درمان خود را می دانست.مسجد جمکران در او تغییر روحی ایجاد  می کرد.

فراموش نمی کنم. یک بار با دوستان صحبت کردو گفت: می خواهم هر سه شنبه با پای پیاده به جمکران بروم.

عده ای این کار را بی فایده خواندند. عده ای او را تشویق کردند وگفتند:همرا هت هستیم.

اما چند هفته ای که گذشت آن ها هم سرد شدند. دیگر ادامه ندادند. اما مطصفی ثابت واستوار هر هفته با پای پیاده عازم جمکران می شد.

گریه ها ونماز های خالصانه ی آقا مصطفی در جمکران مدت ها روح معنوی را در او تقویت می کرد.

در راه اشک می ریخت.ناله می کرد.آقا را صدا می کردو یقینا جواب می گرفت!

به اعتقاد بسیاری از دوستان مصطفی به هرکجا که رسید نتیجه ی همین توسلات جمکران بود.

این توسل به امام زمان(عج)فقط مربوط به جمکران نبود.مصطفی هر کجا که بود آنجا را جمکران می کرد.توسل به امام زمان (عج)را هیچ گاه ترک نمی کرد. حسینیه ی شهرک دارخئین شاهد نجواهای عاشقانه ی اوست.آنجا که ناله می زد:

یابن الحسن کجایی؟          آقا چرا نیایی؟

در کردستان در منطقه ی جنوب در عملیات های مختلف با توسل به امام زمان(عج)پیروزی های بزرگی را نصیب رزمندگان کرد. 

او هرچ داشت نتیجه ی ار تباط معنوی با امام زمان (عج) بود.

نظرات شما عزیزان:

abolfazl

ساعت16:18---26 آبان 1393

- [ایمیل]

ssss.مطلبی که نوشتی در مورد خوش امدگویی اصلاحش کن وبلاگ خوبی داشتی قابتم قشنگ بود
چشم حتما ممنون از نظرت

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: